Η σύφιλη προσβάλλει την επιδερμίδα, τους ιστούς, τα όργανα του σώματος, τον εγκέφαλο και τα νεύρα, προκαλώντας παράλυση, τρέλα και θάνατο. Στη διάρκεια της ανάπτυξής της μιμείται τα συμπτώματα άλλων ασθενειών. Προκαλεί πρήξιμο στις αρθρώσεις, πόνους στη σπονδυλική στήλη, δυσμορφίες και καρδιοπάθεια. Την εποχή της “δόξας” της την αποκαλούσαν “μιμητή” και κατά κάποιον τρόπο το ΑΙDS είναι ο σύγχρονος διάδοχός της.
Ωστόσο, το βακτηρίδιο της σύφιλης εξοντώνεται πολύ εύκολα με πενικιλίνη. Η ασθένεια μεταδίδεται με τη σεξουαλική επαφή, από δερματικά έλκη που υπάρχουν στα γεννητικά όργανα, τον κόλπο, το αιδοίο, τον τράχηλο, το στόμα και όλη την περιοχή των γεννητικών οργάνων, όπου έχει εισχωρήσει το βακτηρίδιο.
Συμπτώματα Σύφιλης
Κλινικά η σύφιλη εξελίσσεται σε 3 στάδια.
Στάδιο 1:Χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση ανώδυνης πληγής (συφιλιδικό έλκος), συνήθως στην περιοχή των γεννητικών οργάνων, που φεύγει από μόνη της.
Στάδιο 2: Παρουσιάζεται εξάνθημα, πυρετός, πρήξιμο αδένων, μυϊκός πόνος, συμπτώματα δηλαδή παρόμοια με αυτά της γρίπης. Επίσης, μπορεί να υπάρξει αναιμία κα ηπατίτιδα. Ωστόσο τα δύο πρώτα στάδια μπορεί να μην έχουν συμπτώματα.
Στάδιο 3: Στο τελευταίο στάδιο έχει γίνει πλέον σοβαρή βλάβη στα εσωτερικά όργανα (π.χ. εγκέφαλο, νεύρα, καρδιά, αρθρώσεις, πνεύμονες).
Θεραπεία Σύφιλης
Η θεραπεία γίνεται με πενικιλίνη ή τετρακυκλίνη και πρέπει να την ακολουθήσουν ταυτόχρονα και οι δύο παρτενέρ. Πρέπει να γίνονται συχνές αναλύσεις αίματος για δύο χρόνια μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας, ώστε να αποκλειστεί το ενδεχόμενο της υποτροπής. Οταν η σύφιλη θεραπεύεται στο πρώτο ή το δεύτερο στάδιο, οι μόνιμες βλάβες αποφεύγονται.
Επειδή η ασθένεια μεταδίδεται και από τη μάνα στο παιδί προκαλώντας του φοβερές δυσμορφίες, σε όλες τις μέλλουσες μητέρες γίνονται στους τέσσερις πρώτους μήνες της εγκυμοσύνης -προληπτικά- αναλύσεις αίματος για διάγνωση σύφιλης.